Siku hiyo ilikuwa ya kawaida kama nyingine. Nilikuwa nikisafiri kutoka mjini kurudi nyumbani baada ya kumaliza kazi. Gari letu lilikuwa limejaa abiria, kila mtu akiwa na mawazo yake. Hatukujua kuwa safari hiyo ingekuwa mwanzo wa tukio ambalo sitasahau maishani mwangu.
Tulipofika katikati ya barabara, dereva alijaribu kuzuia lori lililokuwa limepoteza breki, lakini haikuwezekana. Gari letu lilipinduka mara tatu na kila kitu kikawa kimya.
Nilipozinduka, nilijikuta nikiwa nimelazwa hospitalini, mwili wangu ukiwa umejaa majeraha. Nilimuuliza nesi kilichotokea, akaniambia kwa upole, “Umeokoka kwa miujiza. Watu wengine wote hawakuponea.” Nilihisi baridi mwilini.
Nilianza kulia nikimshukuru Mungu kwa kunipa nafasi ya pili ya kuishi. Nilikuwa na majeraha mabaya miguuni na mikononi, lakini madaktari walishangaa jinsi moyo na kichwa changu havikupata madhara makubwa. Soma zaidi hapa.
